Chociaż ojciec dawał tyle miłości swoim pociechom, ostatnie chwile spędził bez córek, nie miały dla niego czasu nawet wtedy kiedy umierał. To właśnie ich kłótnie doprowadziły do śmierci ojca, pękło mu serce, mimo to nawet w swoich ostatnich słowach uniewinnił córki, powtarzał, że to wszystko jego wina.
Tutaj Powiedzieć co jest zaburzone – dodałam to w dniu prezentacji, dlatego nie jest napisane ; )

W dziele Zofii Nałkowskiej zaburzone relacje miedzy ojcem a dzieckiem reprezentują Walerian i Zenon Ziembiewicz. Walerian Ziembiewicz jest ojcem nietroskliwym, brakuje mu czasu na wychowanie syna. Żle traktuje chłopów, którzy pracują na jego polu, nie szanuje ich. Uważa ze są stworzeni tylko do roboty, ze nie warto aby się uczyli. W oczach syna traci, wraz z jego dojrzewaniem. Kiedy zaczyna zdobywać wiedze, a ze jest uczniem pilnym i inteligentnym, powoli zaczyna dostrzegać jaka ślepą miłością darzył swojego kochanego na jakiś sposób ojca. Nie wyraża się o nim zbyt przyjemnie, czego przykładem jest cytat : C4: „-ojciec przecież nic nie robi! Wstaje o świtaniu, chodzi od rana po łąkach, po polu, pilnuje robót […] krzyczy dzikim, histerycznym głosem na ludzi”

Zenon, który jednak wyrobił sobie tak negatywne zdanie o ojcu, o jego romansowym usposobieniu, bo przecież zdradzał swoja ukochana Żancię, a potem przepraszał ja na kolanach, w gruncie rzeczy niczym się od niego nie różnił. Bronimy się  czy tez nie, to jednak powielamy schematy jakie poznaliśmy w rodzinnym domu, charakterystyczne dla naszych rodziców zachowania. Zenon chciał być inny niż jego ojciec, tyle ze nie umiał, minęły lata i on także opowiadał Elżbiecie o romansie z Justyną.

Droga komisja, podsumowując, możemy zauważyć jak takie relacje miedzy ojcami i ich dziećmi wpłynęły na dorosłe życie pociech. Na przykładzie tanga, nie dość silny Artur, próbując wprowadzić do rodzinnego domu zasady i porządek, eliminując nie należącego do rodziny Edka, którego powinien się pozbyć ojciec, sam został zabity i pośmiertnie upokorzony, gdyż znienawidzony przez niego intruz, nie dość ze przyodział się w jego  marynarkę to i zawładnął i zaczął rządzić jego rodziną.

W dziele H. Balzak, Delfina i Anastazja, pozostały samotne, straciły jedyną osobę, której tak na prawdę zależało na ich szczęściu. Nie potrafią zadbać o własny majątek, zależne od mężów, nieszczęśliwe panny tak naprawdę zabijając własnego ojca pozbawiły się praw do jakiegokolwiek szczęścia. W „Granicy”, Zenon Ziembiewicz powielając schemat ojca, zdradził swoja partnerkę, doprowadzając do życia w trójkącie małżeńskim. Przekroczył także granice, w szanowaniu własnych poglądów. Zawsze chciał żyć niezależnie, jednak pisanie dla „niwy” a później i obarczenie odpowiedzialnością za strzelanie do robotników oraz  wylanie kwasu na twarz przez osamotniona i działającą w szaleństwie Justynę, końcowo doprowadziły do samobójstwa Zenona.

Tu powiedzieć co zaburzone- mimo, że o tym mówiłam, trzeba to ponownie zaznaczyć.
Jak widzimy, relacje miedzy ojcami a ich dziećmi bardzo często ukazane są jako zaburzone i nieprawidłowe oraz dodatkowo często negatywnie wpływają na dorosłe życie dzieci.