Śledź nas na:



Wolność człowieka na przykładzie bohaterów "Granicy" i "Przedwiośnia".

Wypracowanie na temat: „Żyć, jak istota wolna” - oceń postępowanie bohaterów „Granicy” i „Przedwiośnia”.


 

„Żyć, jak istota wolna”. Co w rzeczywistości znaczą tez słowa? Czym są dla każdego człowieka? Czy są głównym postanowieniem, w którym należy wiecznie dążyć przez wszystkie ścieżki ludzkiego żywota, czy może są tylko „pustymi” słowami, nic nie znaczącymi dla pospolitego człowieka? Wydaje mi się, że każdy chciałby być wolnym, nieograniczonym przez innego człowieka. Chyba każdy chciałby żyć w zgodzie z naturą, bez żadnych zasad narzuconych społeczeństwu przez państwo, polityków i innych ludzi ingerujących wiecznie w życie ludzkie. Przykładem postaci, które przez całe swoje życie chciały żyć swoim własnym życiem, według własnych zasad i postanowień , są bohaterowie „Granicy”, „Przedwiośnia”. Każdy z tych bohaterów odznaczał się indywidualnością, ale niestety, każdy z nich ciągle żył pod wielką presją, co sprawiało, że ich wolność została w pewien sposób ograniczona, a nawet stłumiona.

W „Granicy” Zofii Nałkowskiej śledzimy losy i wewnętrzne przeżycia Zenona Ziembiewicza. Główny bohater, to dziwny i trudny do „rozgryzienia” człowiek. Przez całe swoje życie błądził, szukając jakiejś drogi wyjścia, po której idąc czułby się wolnym człowiekiem. Niestety, otaczająca go rzeczywistość przerosła go w takim stopniu, że zagubił się zupełnie na świecie. Wkraczając w życie dorosłe, zaczął popełniać wiele błędów, które z kolei miały ogromny wpływ na jego dalszą egzystencję. Będąc z Elżbietą Biecką, która szczerze go kochała, zapragnął czegoś więcej, a mianowicie znalazł sobie kochankę, Justynę Bogutównę. Zastanawiające jest, dlaczego postąpił w ten sposób. Czy nie zdawał sobie sprawy, że w ten sposób rani obie kobiety, czy może był już tak wyzwolonym człowiekiem, że zapragnął złamać wszystkie granice moralne i żyć według własnych zasad? Możliwe, że będąc z tymi dwiema kobietami doznawał takiego ukojenia, którego nie dałaby mu żadna z osobna. Z biegiem czasu, więź łącząca go i Justyną została już zerwana i Zenon, bez żadnych konsekwencji, pozostawił ją samą. Moim zdaniem był to dziwny osobnik, który w ogóle nie martwił się o to, co przyniesie przyszłość. Może na tym właśnie polegała jego wolność?

W „przedwiośniu” Żeromskiego ukazane mamy lata młodości, dorastanie oraz osiągnięcie dojrzałości Cezarego Baryki, głównego bohatera utworu. Swoją wolność uwidocznił przede wszystkim w momencie, gdy jego ojciec Seweryn wyjechał na wojnę. Nie przejmował się wtedy niczym, nawet własną matką i domem. Niezatrzymywany przez nikogo, szedł naprzód własną ścieżką, według własnych postanowień. Jednak ta jego wolność została narzucona przez rewolucję, jak wybuchła w 1917 r. w Baku. Musiał wtedy opowiedzieć się po jakiejś stronie, bo chciał aktywnie uczestniczyć w zajściach, jakie miały tam miejsce. Wybrał program rewolucjonistów i chciał razem z nimi obalić państwo, by w ten sposób zapanowała anarchia, według niego przejaw ładu, porządku i sprawiedliwości. Wydaje mi się, że to, co sobie sam postanowił, realizował sumiennie, ale nie bez ingerencji otaczającej go rzeczywistości. Tak więc, będąc młodym człowiekiem, nie udało mu się żyć tak, jak by tego chciał. Ograniczany przez otoczenie, nie mógł znaleźć miejsca na świecie i wciąż błądził po różnych ścieżkach, co spowodowało, że w latach, kiedy był już dorosłym mężczyzną popełniał wiele błędów, kierowany przez innych, nigdy nie odzyskał już swojej wolności.



Zobacz także